In de afgelopen decennia is IPA zonder enige twijfel uitgegroeid tot de meest opwindende en populaire bierstijl van allemaal. Laten we eens in de geschiedenis en bijzonderheden van deze bierstijl duiken.
We kennen allemaal het verhaal van Britse kolonisten, die een bier wilden dat de lange reis naar India kon overleven. Hoewel daar misschien enige waarheid in zit, zeggen veel historici dat Porter destijds populairder was. Deze bieren bevatten meer alcohol, dus er waren minder problemen met de houdbaarheid.
Een ander verhaal is dat brouwers een sterke en hoppige Ale wilden die ze konden verwateren tot het ABV-niveau van een algemene Engelse Bitter. Omdat het resultaat hen beviel, besloten ze het zwaardere bier te laten zoals het was.
De waarheid is dat er al hoppiger bier werd gebrouwen in Burton Upon Trent. De meeste van hun producten werden aan Rusland geleverd, maar in het begin van de negentiende eeuw verbood de tsaar de import uit Groot-Brittannië. Gelukkig vonden ze een ander land om naar te exporteren. Het is niet verrassend dat dit India was, en de naam India Pale Ale was geboren.
De eerste vermelding van de uitdrukking IPA werd gevonden in een Australische advertentie uit 1829. Ze noemden het East India Pale Ale. Helaas werd de naam van de brouwerij niet vermeld, maar het geeft wel aan dat dit bier al een tijdje bestaat. Zo lang zelfs dat het bijna vergeten was.
Tot het einde van de twintigste eeuw. In de jaren 70 en 80 waren enkele Amerikaanse thuisbrouwers op zoek naar vergeten bierstijlen om opnieuw te introduceren. Ze vonden een oud Engels IPA-recept en besloten er een eigen draai aan te geven. Door meer fruitige, lokale hop te gebruiken, creëerden ze iets geheel nieuws. Niemand wist dat er zojuist een wereldwijde bierrevolutie was begonnen.
Zoals gezegd zijn moderne IPA’s compleet anders dan de historische Engelse stijl. Het hedendaagse hopgebruik was toen nog niet eens bekend. Vroeger hadden brouwers bitter- en aromahoppen, tegenwoordig kan hop op elk moment worden toegevoegd: tijdens het koken, afkoelen, fermenteren en zelfs vlak voor het drinken. Terwijl de oud-Engelse versie vooral gaat over het balanceren van moutigheid en bitterheid, is de nieuwe Amerikaanse IPA veel meer hop-forward. Het draait allemaal om het benadrukken van de aroma’s en smaken van verschillende citrusachtige en fruitige hopsoorten.
Er zijn veel manieren om deze bieren te classificeren. Over het algemeen heeft een IPA een ABV-niveau tussen 5,5% en 7,5%. De sterkere IPA’s worden Imperial of Double IPA genoemd, terwijl de lichtere IPA Session IPA worden genoemd. Tegenwoordig kun je zelfs een aantal alcoholvrije IPA’s vinden.
Als je niet naar het alcoholgehalte, maar naar de smaak kijkt, zijn de Amerikaanse IPA’s grofweg in twee groepen te verdelen. West Coast IPA heeft een zuivere hopsmaak van citrus en dennen. De bitterheid kan worden gecompenseerd door een zoetere moutbasis. New England – of Hazy – IPA heeft een meer fruitige, tropische en sappige inslag. Maar daar stopt het niet. IPA is een van de populairste bieren ter wereld en kent veel substijlen. Deze variëren van Farmhouse en Sour IPA tot Wheat en Milkshake IPA (met lactose). Welk ingrediënt je maar kunt bedenken, er is vast wel een IPA van gemaakt.
Don’t worry, be hoppy!